przyprawić zupę

См. также в других словарях:

• przyprawić — dk VIa, przyprawićwię, przyprawićwisz, przyprawićpraw, przyprawićwił, przyprawićwiony przyprawiać ndk I, przyprawićam, przyprawićasz, przyprawićają, przyprawićaj, przyprawićał, przyprawićany 1. «przymocować, przyczepić coś brakującego,… …   Słownik języka polskiego

• zupa — ż IV, CMs. zupie; lm D. zup «potrawa, najczęściej z wody gotowanej z jarzynami, mięsem, owocami itp., czasem spożywana z różnymi dodatkami, podawana zwykle jako pierwsze danie obiadu» Rzadka, gęsta, zawiesista zupa. Zupa pomidorowa, owocowa,… …   Słownik języka polskiego

• przyprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyprawiaćam, przyprawiaća, przyprawiaćają, przyprawiaćany {{/stl 8}}– przyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przyprawiaćwię, przyprawiaćwi, przyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• smak — m III, D. u, N. smakkiem; lm M. i 1. «zmysł, którego narządy znajdujące się głównie na języku pozwalają na rozpoznanie pewnych chemicznych właściwości przyjmowanych pokarmów (słodyczy, kwaśności, słoności lub goryczy)» Czuły smak. Przytępiony… …   Słownik języka polskiego

• doprawić — dk VId, doprawićwię, doprawićwisz, doprawićpraw, doprawićwił, doprawićwiony doprawiać ndk I, doprawićam, doprawićasz, doprawićają, doprawićaj, doprawićał, doprawićany 1. «przygotować do użytku, uprawić» Doprawić ziemię nawozem. 2. «dodać do… …   Słownik języka polskiego

• osolić — dk VIa, osolićlę, osolićlisz, osól, osolićlił, osolićlony «doprawić, przyprawić coś solą» Osolić ziemniaki, zupę. Lekko osolona woda …   Słownik języka polskiego

• pikantnie — pikantnieej przysłów. od pikantny a) w zn. 1: Przyprawić pikantnie rybę, zupę. b) w zn. 2: Scenka pikantnie przedstawiona …   Słownik języka polskiego

• podprawić — dk VIa, podprawićwię, podprawićwisz, podprawićpraw, podprawićwił, podprawićwiony podprawiać ndk I, podprawićam, podprawićasz, podprawićają, podprawićaj, podprawićał, podprawićany, pot. «dodać coś do potrawy dla poprawienia jej smaku, zagęszczenia …   Słownik języka polskiego

• popieprzyć — dk VIb, popieprzyćrzę, popieprzyćrzysz, popieprzyćpieprz, popieprzyćrzył, popieprzyćrzony «przyprawić, posypać pieprzem» Posolić i popieprzyć potrawę, sałatkę, zupę …   Słownik języka polskiego

• przypieprzyć — dk VIb, przypieprzyćrzę, przypieprzyćrzysz, przypieprzyćpieprz, przypieprzyćrzył, przypieprzyćrzony przypieprzać ndk I, przypieprzyćam, przypieprzyćasz, przypieprzyćają, przypieprzyćaj, przypieprzyćał, przypieprzyćany 1. «przyprawić pieprzem,… …   Słownik języka polskiego

• ziele — n I; lm M. zioła, D. ziół 1. częściej w lm «roślina roczna, dwuletnia lub wieloletnia o pędach nadziemnych miękkich, nietrwałych; roślina zielna; w lp także w znaczeniu zbiorowym» Aromatyczne zioła. Zioła lecznicze, przyprawowe. Uprawiać, zbierać …   Słownik języka polskiego